De Wet op de loonbelasting kent een ruim loonbegrip. Loon omvat alles wat uit een bestaande of een vroegere dienstbetrekking wordt genoten, inclusief vergoedingen en verstrekkingen in het kader van de dienstbetrekking. Ook bedragen die worden genoten ter vervanging van gederfd of te derven loon behoren tot het loon.
Uit de wettelijke regeling en de jurisprudentie volgt dat een ontvangen ontslagvergoeding behoort tot het loon, ongeacht of sprake is van een vergoeding voor materiële of immateriële schade. Een ontslagvergoeding behoort alleen dan niet tot het loon als deze geen of onvoldoende verband houdt met de dienstbetrekking om daaruit als genoten te worden aangemerkt. De bewijslast, dat deze uitzondering van toepassing is, rust op de persoon die de vergoeding heeft ontvangen.
Een werknemer, wiens dienstbetrekking was beëindigd, stelde dat de door hem ontvangen beëindigingsvergoeding gedeeltelijk een vergoeding voor geleden immateriële schade was. Dat deel was een compensatie voor de jarenlange spanning en frustratie vanwege een toegezegde maar niet doorgevoerde inschaling in hogere loonschaal en de manier waarop de werknemer was behandeld na een interne overplaatsing. Volgens de werknemer heeft dit geleid tot gezondheids- en emotionele schade.
Hof Arnhem-Leeuwarden vond met de genoemde omstandigheden niet aannemelijk gemaakt dat een deel van de beëindigingsvergoeding betrekking zou hebben op gedurende het dienstverband geleden immateriële schade. De werknemer slaagde er niet in om aan te geven waaruit zou blijken dat zijn werkgever een deel van de ontslagvergoeding heeft bedoeld als vergoeding van immateriële schade en om welk bedrag het zou gaan. Volgens het hof heeft de werkgever niets anders beoogd dan toekomstig loon- of pensioeninkomen aan te vullen. De volledige vergoeding was belast.
